نمای کرتین‌وال

نمای کرتین‌وال به معنای دیوار پرده‌ای است که به انگلیسی: Curtain Wall نام دارد این محصول سیستم پوشش‌دهنده بیرونی ساختمان می‌باشد.

کرتین‌وال همانند سایر دیوارهای پیرامونی غیر سازه‌ای بوده و وظیفهٔ جدایی بیرون و درون ساختمان از هم را به عهده دارد و به همین علت از مصالح سبک ساخته می‌شود تا علاوه بر کاستن از بار مرده ساختمان هزینه کمتری نیز داشته باشد. در صورت استفاده از کرتین‌وال به‌عنوان مصالح، می‌توان از نور طبیعی در تمام طبقات ساختمان به‌وفور استفاده کرد.

نمای کرتین وال به‌جز وزن خود، هیچ بار مرده‌ای ایی از سازه را حمل نمی‌کند. این نوع دیوار، فشارهای افقی باد را به‌وسیلهٔ اتصالات و لامل به دال و تیر و در کل خود به سازه منتقل می‌کند. دیوار کرتین وال تنها برای مقاومت ساختمان در برابرآب و هوای بیرون، نوسانات ناشی از فشار باد، نیروی زمین‌لرزه و نیروی حاصل از بار مرده خود دیوار طراحی و محاسبه می‌گردد. اولین نمونه‌های کرتین‌وال با استفاده از شیشه و پروفیل‌های فلزی (لامل) ساخته شد. همچنین از چوب نیز به عنوان اجزای صلب موردنیاز کرتین‌وال استفاده می‌شد. با شروع ساخت شیت‌های بزرگ شیشه در قرن هجدهم اولین کرتین وال مدرن با استفاده از چوب در امپراتوری عثمانی ساخته شد.

با شروع دهه ۱۹۷۰ و پیشرفت و گسترش صنعت فلزات، علی‌الخصوص آلومینیوم، استفاده از این فلز در مصالح ساختمانی رونق گرفت. امروزه از پروفیل‌های اکسترودی آلومینوم در ساخت نماهای کرتین وال استفاده می‌گردد.

خواص منحصربه‌فرد فلز آلومینیوم و قابلیت اکسترود به شکل‌ها و طرح‌های دلخواه و انعطاف‌پذیری زیاد این فلز در طراحی مقاطع به هنگام اکسترود، این فلز را به اصلی‌ترین مصالح در ساخت وتواید نمای کرتین وال تبدیل کرد.

گسترش تولید شیشه با ابعاد بالا امکان نفوذ نور بیشتر به داخل ساختمان و کاهش هزینه‌های منبع نور و امکان استفاده حداکثری از انرژی نور در روزهای کوتاه زمستان، معماران را بر آن داشت تا به جهت رسیدن به طراحی بهتر و دریافت بیشترین میزان نور طبیعی و همچنین امکان افزایش گستره دید از نمای داخلی ساختمان از شیشه به‌عنوان جداکننده اصلی) دیوار (در فریم‌های آلومینیومی بهره می‌برند.