مقاومت در برابر عوامل جوی و آبوهوایی یکی از مهمترین ویژگیهایی است که باید در انتخاب مواد روکش نماهای خارجی ساختمان مد نظر قرار گیرد. این مقاومت اهمیت دارد زیرا میتواند طول عمر و دوام ساختمان را تحت تأثیر قرار دهد و از تجمع رطوبت و تخریب ناشی از شرایط محیطی جلوگیری کند. در ادامه، به بررسی تعدادی از پرکاربردترین سیستمهای روکش نمای خارجی پرداخته شده و نحوه عملکرد آنها در برابر شرایط آب و هوایی مختلف شرح داده میشود:
روکشهای سنگی: استفاده از سنگ به عنوان روکش نما یکی از محبوبترین راهحلها در سراسر جهان است. سنگها مانند گرانیت، سنگ آهک، ماسه سنگ و مرمر به دلیل دوام طبیعی و مقاومت بالا در برابر سرما، گرما و رطوبت محبوبیت دارند. این مواد میتوانند به خوبی در برابر تغییرات دمایی مقاومت کنند و نیاز به نگهداری کمی دارند.
روکشهای چوبی: چوب به عنوان یک ماده طبیعی، جذابیت بصری دارد ولی نسبت به سایر مواد کمتر مقاوم به رطوبت و تغییرات آب و هوایی است. چوب باید به طور منظم با لایههای محافظتی مانند رنگ یا لاک پوشانده شود تا از فساد و تخریب آن جلوگیری شود.
روکشهای آجری: آجر یکی از دیرپاترین مواد استفاده شده برای نما است و مقاومت خوبی در برابر آتش و شرایط جوی دارد. آجر میتواند رطوبت را جذب کرده و آن را به آرامی آزاد کند، که این خاصیت میتواند در محیطهای با رطوبت بالا مفید باشد.
سیستمهای روکش ساختمانی کامپوزیت( ACM): این مواد از دو لایه مواد مختلف تشکیل شدهاند که لایه بیرونی آن مقاومت بالایی در برابر عوامل محیطی داشته و معمولاً از آلومینیوم یا فولاد ضد زنگ استفاده میشود. این روکشها عایق خوبی برای حرارت و صدا هستند و در برابر تغییرات آب و هوایی مقاومت خوبی دارند.
سیستمهای روکش مصنوعی: مواد مصنوعی مانند وینیل، فایبر سمنت یا پنلهای مصنوعی دیگر که طراحی شدهاند تا ظاهری شبیه به چوب، سنگ یا آجر داشته باشند ولی با دوام بیشتر و نگهداری کمتری نیاز دارند. این مواد اغلب دارای مقاومت خوبی در برابر رطوبت، ترک خوردگی و باز شدن رنگ هستند.
توجه به این که انتخاب نوع مواد و سیستم روکش نما باید با توجه به شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و حتی اقتصادی منطقه ساختمان سازی انجام گیرد مهم است. همچنین نگهداری و تعمیرات دورهای میتواند به حفظ کیفیت و دوام نمای ساختمان کمک شایانی کند.